Huerquehue Milli Parkı

“Huerquehue: Habercilerin Yeri”

Milli park, Pucon’a yakın ulusal parklardan sadece birisi. İsmin orijinali Mapuche dilinden Mapudungun’da “Habercilerin Yeri” anlamına geliyor. Biz arabayla gitmiş olsak da Pucon’dan kalkan minibüslerle de parka ulaşmak mümkün. Kendi aracınızla giderseniz Caburgua’ya doğru gidip sağdan sapmanız yeterli. Son kilometreler dik, zigzaglı bir toprak yol olsa da herhangi bir araç ile de gayet çıkılabilir.

Parkın giriş ücreti Şili vatandaşları için 3.500 CLP, yabancılar içinse 7.000 CLP (yaklaşık 10 $)

Parkın içerisinden günü birlik yapılabilecek 2 ana yön bulunuyor. Her yönde de ayrı 2 adet patika mevcut.

Aynı yönlerdeki patikaları birleştirip 1 günde yapmak mümkün. Fakat San Sebastian’ın çok daha zor olduğunu söyleyelim.

Biz yürüyüş için gittiğimizde San Sebastian yönü kardan ötürü kapalı olduğundan Los Lagos yönünde devam ettik. Hem Nirrico hem de Los Lagos’u birleştirmiştik. Arabamızı Nirrico patikasının orada park edip yola koyulduk. Ama isterseniz Los Lagos patikasına kadar araçla da gidebilirsiniz; sadece orada park ücretli (2000 CLP).

Nirrico; Tinquilco gölünün yanında kısa bir ısınma turu diyebiliriz. Gölün yanında yürürken orada akan dereler eşliğinde huzurlu bir ortamda rota bitiyor. Sonrasında ana yola çıkıp bir süre Los Lagos’un başladığı yere yürüyorsunuz. Parkurun başladığı yerde son bir stok eksiğiniz varsa “Ja Pulguit” diye ufacık bir kulübe-cafe’den giderebilirsiniz.

Los Lagos’taki varış yeri, tepedeki havzada bulunan 3 adet göl. Sırasıyla Chico, Toro ve Verde gölleri. Cafeden sonra yaklaşık 5 km’lik bir tırmanış sizi bekliyor. Başladığınız irtifa 750 metre, hedef tepe irtifası ise 1350 metre. Tırmanışın ilk safhaları nispeten gayet güzel işaretlenmiş olsa da; bir süre sonra kıştan yeni çıkıyor olmanın etkileri görülüyor.

Yamaç ve zirvedeki karların erimesiyle birlikte çamur kaplı bir halıda yürümeye başlıyorsunuz. Ve artık adımlarınız yavaşlamaya ve gözleriniz biraz daha fazla yere bakmaya başlıyor. O noktada önünüze bir açıklıktaki terastan enfes bir manzara beliriyor. Hem biraz soluklanıp hem de manzaranın keyfine varıyorsunuz.

Bu ufak mola size devam etme motivasyonu sağlıyor. O noktadan yaklaşık 1 saat kadar daha tabana kuvvet tırmanıyorsunuz. Sonrasında Chico gölüne varıyorsunuz. Gölün aşağı döküldüğü bir boğum üzerinden bir tahta köprüyle karşıya geçtiğini zaman tüm gölün manzarasını küçük bir delikten görürmüşcesine bir ana şahitlik ediyorsunuz. Yeşilin ve mavinin 7 tonunu görüp yola devam ediyorsunuz.

Kısa bir yolculuk daha ve Toro gölünün ayrımındasınız. Toro gölü sizi enfes bir dağ manzarası ile karşılıyor.

Toro gölünden sonra son göle yani Verde’ye 10 dakika sonra varıyorsunuz. Bu rotanın en büyük gölü olmasından ötürü tamamını göremeseniz de her tarafı yemyeşil bir vadide olmanın keyfi başka.

Güzel manzarada kısa bir yemek molası verip geldiğimiz yolu doğruca geri iniyoruz. İnişte son bir kez daha Mirador’da manzaranın tadına varıp aklımızda onca mavi yeşille ayrıldık.

Bu yazımızı beğendiniz mi? Bir arkadaşınızla paylaşarak yayılmasına yardımcı olursanız çok seviniriz. Ayrıca yazılarımızdan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın.

Teşekkür ederiz!