Iguazu Şelaleleri Brezilya Tarafında Bir Gün

Brezilya tarafındaki milli parkın ismi “Parque Nacional do Iguaçu”. 1939 senesinde kurulmuş. 1986 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine girmiş. Genel anlamda Brezilya tarafında görülecek tek şey “Şeytan Boğazı”nın panaromik görseli. Ama kabul edelim ki Brezilya toplu turizme yönelik çok iyi tesis ve yapılanma kurmuş.

Brezilya tarafında tek şehir “Foz do Iguaçu”. Eğer Brezilya tarafında konaklayacaksanız burası tek şansınız ya da milli parkın içerisinde geceliği 400$ olan Belmond Hotel das Cataratas da bulunuyor.

Brezilya’daki güne erken başlarsanız muhtemelen Parque das Aves’i ziyaret edebilirsiniz. Ayrıca sabah erken saatlerde şelalelerde gökkuşağı manzaralarına rastlama ihtimaliniz çok daha yüksek.

Çalışma Saatleri: 09:00-17:00; son giriş 16:30’da.

Milli Park Giriş Ücreti: Yetişkin R$ 72 (~18 $) ; Çocuk (2-11 yaş) R$ 11 (~ 3$)

Parkın içerisindeki yerler ve aktiviteler

---

Yürüyüş Rotası / Şeytan Boğazı Terası / İzleme Terasları / Bot Turu / Helikopter Turu

Iguaçu Milli Parkını Gezmek

---

Biz şelaleler için 2 tam gününüzü ayırdık. Paraguay’ın Encarnacion şehrinden karşısında yer alan Arjantin’in Posadas şehrine geçip oradan da 6 saatlik bir otobüs yolculuğu ile Puerto Iguazu’ya vardık. (10$)

Ertesi gün ilk Brezilya tarafını göreceğimiz için terminalden Brezilya’daki milli park biletimizi aldık. (kişi başı 5$) Önce Brezilya tarafını tercih etmemizin sebebi, Arjantin tarafının daha etkileyici olduğunu okumuş olmamızdan kaynaklanıyor. Brezilya tarafının çok kalabalık olduğunu da duymuştuk, bu sebeple sabah ilk hareket eden otobüsü tercih ettik. Bu arada Rio Uruguay firması transfer için en bilineni ama isterseniz farklı firmaları da deneyebilirsiniz.

---

İLGİLİ YAZI: Iguazu Şelaleri Arjantin Tarafında Bir Gün

---

Ertesi gün sabah ilk otobüs ile Arjantin ile Brezilya’yı bağlayan köprüden geçerek ömrümüzde ilk defa Brezilya topraklarına basmış olduk. Sınır geçişi çok kolay ve otobüste bulunan yardımcı sizi yönlendiriyor. Tüm eşyalarımızla otobüsten inip basit 2-3 dakikalık kontrol sonrası voila Brezilya topraklarına ayak basmıştık bile. Sınır sonrası bir süre daha devam ettikten sonra toplamda 1-1,5 saatte milli parka ulaştık.

Biletleri hem gişeden hem de kiosklardan alma opsiyonları var, gişelerde normalde çok sıra oluyor diye kiosklardan aldık. Milli parkın ücretsiz haritasını da aldıktan sonra turistleri parkın içine götüren otobüslerin oraya doğru yola koyulduk.  

Daha önce belirttiğimiz gibi Brezilya tarafında görülecek önemli tek şey Şeytan Boğazını gören panoramik teras. Normalde turistler ilk önce şelaleler yürüyüş rotasından ilerlemek ve en son terasa varmakta. Biz de kalabalıktan kaçmak için ilk olarak Naipi Spot’ta inerek Şeytan Boğazı terasına gittik. Naipi Spot, aslında bir nevi asansörlü yüksek bir platform. Daha şeytan terasına varmadan bile muhteşem bir manzarayla büyüleniyorsunuz.

Biraz manzaraya bakarken biraz da nasıl terasa gideceğiz derken oyalandık. Asansörle inerken bile camdan gördüğümüz manzara hala bizi büyülemeye devam ediyordu.

Terasa giden yolu görünce neye uğradığımızı şaşırdık. Hayatımızda böyle bir hınca hınç kalabalık ne gördük ne de duyduk. Çünkü boğazı gören teras en fazla 50 m2 bir yer ve haliyle herkes önlere geçip fotoğraf çekmenin derdinde. Biz de mecburen o hengâmeye girdik. Uzun uğraş, itişmeler sonucu fotoğraf çekilmeyi başardık.

Terastan ayrılırken kalabalık kat kat artmıştı. Her ne kadar erken gitme taktikleri uygulayıp istediğimiz gibi rahatlıkla takılamasak da sonraki kalabalığı görünce doğru karar verdiğimizi anlamış olduk.

Şelaleleri izleyebileceğiniz tek yer Şeytan Boğazı değil tabi ki. Sonrasında bizim için kritik soru şelaleler yürüyüş rotasına girip girmemekti. Açıkçası ağaçlar arasında güzel bir yürüyüş olması rağmen sıcaktan ötürü gitmek istemedik. Onun yerine biraz daha yukarı teraslarda takılarak manzaranın tadını çıkardık.

Unutmadan söyleyelim kalabalığın artmasıyla birlikte asansör sırası kabul edilemeyecek kadar uzundu, bu sebeple merdivenlerden yukarı çıkmak durumunda kalmıştık.  Yukarı teras bölümünde Acai meyvesinden yapılmış dondurmanın tadını çıkarırken birkaç Coatis’e denk geldik. Gerçekten hayvanlar çok kurnaz. Bize Tayland’daki maymunları hatırlattı.

Sonrasında Porto Canoas alanındaki hediyelik eşya dükkanlarında biraz takıldıktan sonra parkın çıkışına doğru yine otobüs ile devam ettik. Aslında çok bir şey yapmamış gibi hissetmiş olsak da yine parkta yaklaşık 4 saat geçirdik. Çıktığımızda saat 2 gibiydi ve milli parkın çıkışından 200 metre mesafede bir çok sayıda kuşa ve bitki türüne ev sahipliği yapan Parque Das Aves’i ziyaret ettik. Bizim için günün bonusu oldu diyebiliriz.

Parque das Aves

---

Iguaçu Milli Parkı girişine 200m mesafedeki Kuş Parkı.1994 yılında açılan park illegal kuş ticareti veya ormanların azalması nedeniyle zarar görmüş ve doğaya dönemeyecek nitelikte olan hayvanları veya nesli tehdit altında girmiş olan hayvanların korunması için çeşitli projeler yürütüyor.

Ağırlıklı olarak kuşlar olsa da sürüngenler, balıklar ve memeliler ve hatta bitkileri barındırıyor.Belki bazılarınız biliyordur Atlantik Yağmur Ormanları ciddi oranda azalmış durumda(deforestration) ve bu sebeple birçok hayvan tehlikeye girmiş durumda. Atlantik Yağmur Ormanları Amazonlar’dan farklı olarak ilk batılıların gelmesiyle küçülmeye başlamış, günümüzde sadece %15’i kalmış. Bu park hem endemik bitkileri hem de hayvanları koruma görevi güden ender yerlerden.

Bu parkın sunduğu 3 farklı deneyim bulunmakta. Bunlardan ilki ve bizim yaptığımız klasik park turu. Diğerleri ise backstage dedikleri hayvanlara yaptıkları bakım sürecine katılmak ve sonuncusu ise Guarani yerlisi ile akşam Atlantik yağmur ormanında geleneksek kamp ateşi etrafında vakit geçirmek.

Klasik park turu için kişi başı yaklaşık 7$ ödeniyor ve turu gerçekleştirmeniz 1.5-2 saat kadar sürmekte. Tur denildiğine bakmayın aslında kendimiz gezdik. İçeriye girer girmez flamingo ve değişik renkte hayvanlarla başlıyor, sonrasında hayatımızda hiç görmediğimiz birbirinden farklı kuş türleri, bir noktada sürüngen ve kelebekleri gördük.

Farklı bölümlere ayrılmış bu parkın içerisinde devasa kafeslerin içerisine girip Tucan, çeşit çeşit papağanları da el uzatma mesafesine kadar yakınlaşmıştık. O anki hissettiğimiz mutluluk ile bir orada bir şurada fotoğraf çekmekten kendimizi alamıyorduk. Yalnız parkın tek kuralı vardı o da kuşlara kesinlikle dokunmamaktı. Yiyecek verme söz konusu bile değildi.

Hiç ayrılmak istemesek de dönüş otobüsün son saatlerine doğru yaklaşmıştık. Parkın girişinde bulunan dönüş otobüslerinin olduğu yere yöneldik ve yine benzer sınır geçişi deneyimleyerek Puerto Iguazu’ya döndük.

Tekrar gitsek neyi farklı yapardık?

---

Puerto Iguazu’dan kalkan en erken otobüs 08:30’ta ama park 09:00’da açılıyor. Ne kadar hızlı hareket etsek de terasa varmamız 10:30’u bulmuştu. Bunun yerine Brezilya’ya taksiyle geçip açılış zamanında orada olsaydık terası bir nebze daha az kalabalıkta görebilirdik. Eğer 3-4 kişiyseniz taksi gerçekten maliyete değecektir. (Gidiş dönüş 25$ civarı) Ayrıca şelalelerde gökkuşağı görme şansınız sabah saatlerinde çok daha olası. Biletimizi online alabilirdik fakat kiosklardan almak birkaç dakika sürdüğünden çok fark etmeyecektir.

---

Bu yazımızı beğendiniz mi? Bir arkadaşınızla paylaşarak yayılmasına yardımcı olursanız çok seviniriz. Ayrıca yazılarımızdan haberdar olmak için takip etmeyi unutmayın.

Teşekkür ederiz!